آبگاه تنوب در بندر دیلم
آبگاه تنوب در حومه بندر دیلم مشتمل بر چاه های اب شرب و مصرفی اهالی شهر دیلم بوده است. این آبگاه برغم بهره مندی بخشی از اهالی دیلم از سیستم اب لوله کشی شهری تا اوایل انقلاب بعضا مورد استفاده قرار می گرفت. ذیلا عکس هایی که در ایام تعطیلات نوروز ???? از تنوب گرفته ام درج می شود
تنوب در مشرق دیلم مشتمل بر بخش های مختلف بوده است که از ضلع جنوبی عبارت بوده است از تنوب حسین واقع در مجاورت شمالی جاده دیلم به سیاهمکان قسمت بعدی مشهور به تنوب سده بلند یا تنوب جاج عیوضی ( مرحوم حاج عوض فرزند مرحوم حسین حق شناس و جد جناب آقای حاج مصطفی حق شناس دیلمی خیر و نیکوکار بندر دیلمی ساکن در تهران است ) در بخش شمالی تر آن نیز تنوب حاج عباس ( مربوط به مرحومین آقایان حاج عباس معتمد- حاج غلامحسین قصابکار و حاج اسداله صادقی فرزند علی بوده است ) در ادامه نیز مجددا تنوب حاج عباس و تنوب سید مربوط به سادات جبل عاملی بوده و در انتها تنوب حاج قنبری (مرحوم حاج قنبر بشیری بزرگ خاندان بشیری )واقع شده است. نکته در خور تامل اینکه علت انتخاب این محل توسط افراد خیر برای احداث آبگاه شرایط خاص اقلیمی و نوع خاک شنی رسی (سبل) این منطقه است. باید اشاره داشت که خرمنگاههای کشاورزان(جخونزار) ساکن در دیلم و روستاهای مجاور نیز در حاشیه و اطراف بخش های گوناگون تنوب قرار داشته است که به عنوان مثال می توان به خرمنگاه پشت تنوب حسین اشاره کرد که کشاورزان محله حیرونی دیلم نظیر خانواده های ترکزاده - فتاح- قره باغی - خدری و... و همچنین کشاورزان ساکن روستای بنه اسماعیل در این زمره است. ناگفته نماند خرمنگاه کشاورزان دیلمی شریک در بنه خاطر نظیر خانواده های حقیقت- بدخشان - خدایاریان- شاکریان - رشتی - عباسی علی نیا- حسن پور و سایرین در شمال تنوب حاج عباس معروف به جاده دیلم - بنه خاطر قرار داشته است. گروه دیگر خرمنگاه خود را در پشت تنوب حاج عباس شمالی و تنوب سید متمرکز کرده بودند که کار کشت و زرع انها واقع در روستای حاج حیدری بوده است. از این دسته می توان به خانواده های مرادی- خلیجی و شکوه اشاره کرد.
چاه های تنوب محصور بوده بوده که اهالی ان رابه نام (سده تنوب)نامیده اند. بخش های شرقی ان هنوز بر جا مانده و در این بخش معبرهایی برای عبور افراد و (عربانه) تعبیه شده بود. در زمان بهره برداری از این چاه های موقوفه ارتفاع چاه ها بین یک متر تا یک و نیم متر بوده است. به هنگام وفور نزولات جوی آبهای این منطقه از کیفیت بهتری برخوردار بوده و در زمانهای کم بارش آبها تا حدودی شور مزه می شدند
قسمت شرقی تنوب علاوه بر این محل تفریح و گردش مردمان این دیار محسوب می شده است.
عربانه - گاری وسیله حمل و نقل و جابجایی در گذشته که بر چهارپایان حمل می شد